KÜÇÜK ŞEYLER

                                  
         Üstün Dökmen akademik kitapların yanı sıra,kısmen akademik,kısmen popüler sayılabilecek iki psikoloji kitabı yazmıştır.(iletişim çatışmaları ve empati ile varolmak,gelişmek,uzlaşmak)Bunlar daha çok meslektaşlarına psikoloji ve psikolojik danışmanlık öğrencilerine yöneliktir.Bazı okuyucularım'daha rahat anlaşılır bir kitap istediler' diyor Prof.dr.Üstün Dökmen....Ve böylece Küçük şeyler kitabını yazmış.. .
         Kitapta, temel konulara,özellikle toplumun ihtiyacı olduğu düşünülen ve seminerlerinde izleyenlerin etkilendiklerini gözlediği konulara yer vermiş Üstün Dökmen...Ayrıca Küçük Şeyler adlı televizyon programıda ilgiyle izlendi.


Küçük Şeyler kitabından önemli sözler;Küçük farklılıkları yakalayamamak,ötekileri yanlış algılamamıza,zaman zaman da mutsuz olmamıza yol açar...
                                                                 Enstantane küçük bir andır;ama o anı yakaladığınızda, o an ömür boyu karşınızdadır...
                                                                 Yaşamınızdaki küçük şeylerde büyük tatlar bulmak sizin sorumluluğunuzdur.
                                                                 Polyannacılık, yaşama devam edebilmek için,gerektiğinde sıkıntılarla baş edebilme sanatıdır. 
...ÜSTÜN DÖKMEN DEN GERÇEK BİR ÖYKÜ;
                                         SABAH SABAH AĞAÇ OLMAK
 Büyük kızım küçükken - sanırım anaokuluna gidiyordu.Sabahları yatağında 5 dakika otururdu,ben de karşısına otururdum.Küçük spontan bir oyun oynardık.Ben bir hayvan,eşya veya bitki rolüne girerdim, o kendisi olurdu ve karşılıklı bir drama veya fabl diyebileceğimiz bir şey sergilerdik.
                     Bir sabah uyandı,oturup battaniyeye sarıldı ve "hadi bana bir ağaç ol"dedi.O sabah,canım sıkkındı,keyfim yoktu;son günlerde irili ufaklı birçok olay moralimi bozmuştu.İçime baktım,oyun oynamak istemediğimi hissettim ve dürüstçe bunu kızıma söylemeye karar verdim."canım benim"dedim"bu sabah keyfim yok,canım sıkılıyor,ağaç olmak istemiyorum."Bir an durdu ve parmağını uzatarak "Baba tamam" dedi" o zaman üzgün bir ağaç ol"Tekrar içime baktım,neşeli bir ağaç olmak istemiyordum,ama üzgün bir ağaç olabilirdim.
                Ve üzgün ağaç oldum.Birilerinin meyvelerimi taşladığını,insanların canımı sıktığını anlattım.Anlattıkça,hafifledim,ferahladım.Beş dakika bittiğinde ferahlamıştım.(ifade edilen sıkıntı,çoğunlukla bizi rahatlatır.)
              Kıssadan hisse:Yaşamın her zerresi kutsaldır,değerlendirilmelidir.Güzelliklerden güzellikler çıkar; ama sıkıntılardan da güzellikler çıkarmak mümkündür..............................................................................                                                          Evde veya işyerinde yüzde yüz haklı olduğunuza inansanız bile,bunu  illede karşınızdakine söyletmeyin.
                                                             Hatamız olunca birbirimizi eleştirelim ama olumlu davranışlarımızı da vurgulayalım ,övelim.