Merhaba hayatın kokusu takipçileri,hepinize günaydın.Oğlum kreşe başladı ;yarın bir hafta olacak. Ağustos ayında 3 yaşını dolduracak,eylülde vermeyi düşünüyorken birden bu kreş mevzusu gündeme geldi.Poyrazım,aşkım, çok hareketli,girişken,öğrenme isteğiyle dolu bir çocuk(maaşallah).Ve onda gördüğümüz bu gelişmeler, biran evvel başlaması gerektiği düşüncesini getirdi bize...Bu yaşa kadar anneyle geçirdiği zaman ve annenin ,babanın verdiği eğitimden sonra kreş , eğitiminin devamı için gerekliydi.Evde, anne çocuğuyla muhakkak ilgileniyor.Ama bu yetersiz kalıyor.Anne devamlı ilgilenemeyince , gündelik işleriyle de meşgul olunca bir zamandan sonra kaliteli bir zaman geçirmesi için çocuğunu kreşe göndermekte çözüm buluyor benim gibi......
Anne ve çocuğun arasında bu yaşa kadar olan duygusal bağ ,sevgi, işleri biraz zorlaştırıyor.ilk 3 gün hiç problem çıkarmadan okuluna gitti,her şey yolundaydı;bu, benide öğretmenlerini de şaşırttı aslında,öğretmeni"çok uyumlu bir çoçuk,bize sorun çıkarması gerek" dedi.ilk defa benden ayrıldığı için doğal olarak diğer çocuklar gibi ağlamasını ,zor ayrılmasını bekliyorduk.Ben, mutlu oldum uyumlu olmasına ama içten içe ağlıyordum oğlumdan ayrıldığıma............. farkettimki zamanla;oğlum,duygularını bastırıyor ve bu da ileride sorun çıkması demek.Her şey doğal sürecinde devam etmeli .....ve bugün oğlum,""okula gitmeyeceğim "diye ağlarken; gözlerinden süzülen yaşlar benimkilerle birleşti ve gönlüme yara oldu sanki...güçsüz olmak ,güçsüz görünmek istemiyorum,vazgeçmemeliyiz.Oğlum ,okuluna alışacak ,bir hafta sonra daha istekli olacak biliyorum,olması gereken bir süreci yaşıyoruz.Bu günleri ,şimdi olmazsa bir kaç ay sonra, o zaman da olmazsa seneye yaşayacağız.Bu yollardan elbet geçeceğiz herkes gibi........Hayatın kokusu
